خود تراش ژیلت مدل Fusion Proglide Flexball

در تایید نظریه‌ی تکامل: از Mach 3 تا Fusionسری فیوژن (Fusion) را در وهله‌ی اول باید مدل با مچ 3 (Mach 3) مقایسه کرد. اصلی‌ترین تغییری که مدل فیوژن در مقایسه با مچ 3 به خود دیده، افزایش تیغ‌های اصلاح از سه عدد به پنج تیغ است. در واقع اگر بخواهیم تیغ تریمر (Trimmer) را که پشت تیغ‌های اصلی قرار گرفته‌است را هم به حساب بیاوریم باید بگوییم فیوژن، دو برابر برادر سه‌تیغه خود تیغ دارد و مجموعا صاحب شش لبه‌ی برنده است. ممکن است برایتان سول پیش بیاید که آیا همیشه تعداد تیغ بیشتر به معنای بهتر بودن خودتراش است؟ راستش را بخواهید پاسخ این سوال مثبت است. تعداد بیشتر تیغ‌ها باعث می‌شود موهایی که از تیغ‌های اولیه رد شده‌اند، گرفتار تیغ‌های میانی و انتهایی شوند و اصلاح سریع‌تری حاصل شود. گذار از مچ 3 به فیوژن با پیشرفت قابل توجهی همراه بوده‌است و بالغ‌تر شدن ایده‌ی این وسیله‌ی دوست‌داشتنی، کاملا محسوس است. 

رقیب اصلی این محصول در خانواده‌ی فیوژن، مدل Proglide Power Flexball است که تفاوت‌اش با این مدل، در برخورداری از یک موتور ویبراتور است. با این حال که می‌توان وجود ویبراتور در مدل پاور را برتری دانست، نداشتن موتور در مدل مورد بحث فعلی را ضعف ندانید؛ چرا که کیفیت اصلاح این خودتراش هم به خوبی مدل پاور است. تیغه‌های پنج‌گانه‌ای که برای اصلاح به کار می‌روند، آن‌قدر نزدیک به هم کار شده‌اند که گاهی درک فاصله‌ی بین آن‌ها دشوار است و ممکن است تصور کنید موهای صورت به خوبی از درون فاصله‌ی بین تیغ‌ها رد نمی‌شوند و همان‌جا گیر می‌کنند؛ اما این تصور کاملا اشتباه است. نزدیکی تیغ‌های فیوژن به این دلیل است تا فشار کمتری متوجه پوست صورت باشد و مصرف‌کننده متوجه عبور تیغ‌های تیز از روی پوست صورت‌اش نشود. تیغ ششم که یک تریمر است، برای مرتب کردن خط ریش و اصلاح نقاطی مانند زیر بینی که دسترسی به آن‌ها دشوار است کاربرد پیدا می‌کند. ژیلت ادعا می‌کند استفاده از این تیغ تریمر با دقت بالایی همراه است؛ اما در عمل بدنه‌ی تیغ آن‌قدر جلوی منطقه‌ی مورد نظر برای اصلاح را ماسک می‌کند که خروجی کار آن‌چنان دقیق نیست.